Άκου, Βλέπε, Σώπαινε….

Οι τρεις αυτές λέξεις ήταν νοοτροπία ζωής, μια νοοτροπία που προσπάθησε από τα παιδικά μου χρόνια να μου περάσει ο συγχωρεμένος ο πάππους μου!

Κάτι ξέραν παραπάνω οι παλιοί….αυτό το κάτι που το έχουμε εδώ και πολλά χρόνια λησμονήσει σ’ αυτή τη χώρα που κινείται εδώ και καιρό σε δρόμους ξένους για τον πολιτισμό των ανθρώπων της.

Έχουμε πάψει πλέον να ακούμε, λες και γεννιόμαστε σοφοί και παντογνώστες, και τα λόγια που μας πολιορκούν μας φαίνονται φαιδρά και ασήμαντα.

Έχουμε πάψει να βλέπουμε τι γίνεται γύρω μας, παρά φοράμε τις παροπίδες μας και αφοσιωνόμαστε στον μοναχικό μας γυάλινο κόσμο και όσα μέχρι τώρα γνωρίσαμε, μην αφήνοντας τον διπλανό μας να μας αγγίξει, μήπως και κολλήσουμε τον αναστεναγμό του.

Και έχουμε πάψει να σωπαίνουμε, και μόναχα πλέον μιλάμε και λέει ο καθένας τα δικά του…γιατί έτσι μας είπαν ότι κάνουν οι μοντέρνοι και σκεφτόμενοι.

Προσπάθησε μια φορά να ακούσεις τι σου λένε, δες όλα όσα το περικλείουν και σώπασε για μία και μοναδική φορά στη ζωή σου…μη πεις κουβέντα παρά μόνο βάλε το μυαλό σου να δουλέψει και να επεξεργαστεί, να φανταστεί και να εκμαιεύσει κάθε πιθανότητα, και τότε θα καταλάβεις πως πίσω από το κάθε τι μπορεί να υπάρχει και κάτι το διαφορετικό από αυτό που προβαλλόταν πάνω στον τοίχο που είχες χτίσει στην απομόνωση των σκέψεών σου.